Bladaarde, bladcompost, bladgrond. What’s in a name?
Het zijn verteerde herfstbladeren van de bomen die vruchtbare (pot-)grond maken.
Vroeger was dit het materiaal om planten in op te potten. Maar vandaag de dag gaat men voor snel geld en worden de Europese hoogveenvelden afgegraven. Met de gevolgen van dien. Maar er is niets mis met bladaarde, alleen dat het wat lang duurt eer je het hebt. Maar het is makkelijk te maken.

---

Potgrond

Bladaarde is uitstekend ongezeefd als mulch tussen de planten te gebruiken. Gezeefd, gemengd met wat scherp zand, is het een uitstekende potgrond. Of gebruik het om plantgaten te verrijken.

---

Grasmaaier erover

Bladeren verteren, in tegenstelling tot de normale composthoop, koeler en door schimmels. Niet zo zeer door bacteriën. Het helpt als u voor het verzamelen met de grasmaaier over de bladeren gaat om ze zo kleiner te maken. Dan verloopt het ‘composteren’ sneller.

---

Verzamel het, bij voorkeur natte, blad en stop het in vuilniszakken. Is het te droog? Giet er wat water bij.

Bind ze dicht, prik er wat gaten in voor de beademing en zet ze ergens in de schaduw weg en wacht. Twee of drie jaar.

(Deze zakken zijn in het vroege voorjaar van 2008 gevuld met blad dat in de moestuin is gevallen.)
Het blad van bomen verteert langzamer dan afvalmateriaal van planten dat op de composthoop terecht komt. Vandaar dat een aparte hoop – of vuilniszakken – handig is.

---

Niet zuur

Men denkt dat bladaarde zuur is. Dit is absoluut niet het geval. Bladaarde is voedselrijk en het verhoogt de vochthoudendheid van de tuingrond.  Alle bladeren zijn oké. Eikenblad bevat nogal wat looizuur en verteert langzaam. Dat geldt ook voor blad van es, esdoorn, vlier, els, wilg, kastanje, linde en beuk. En magnolia. Heeft u hier veel blad van, dan duurt het proces minstens drie jaar.

---

Ligine

Bladeren bevatten tot wel 80% van de voedingsstoffen die een boom opneemt. Maar als het blad sterft, vloeit het meeste terug in de boom. Wat overblijft is het stofje lignine. Lignine fungeert als een buffer voor extreme mineraalpieken in de bodem – het fungeert als een buffer en houdt de voedingsstoffen in reserve. (Dit is dus gewoon onderdeel van de boom.) Maar lignine is ook de vezel die de celwanden van de bladeren maakt. Het verteert dus langzaam. U moet hier dus wel rekening mee houden

Laag in lignine (en meer calcium dan stikstof): es, kers, iep, linde, esdoorn, populier en wilg
Hoog in lignine (en meer stikstof dan calcium): beuk, berk, eik, tamme kastanje, magnolia, haagbeuk

Door wat gras tussen het blad te mengen kunt u het stikstofgehalte verhogen.

Deze zakken staan een jaar. De volumevermindering is duidelijk zichtbaar.

Na een jaar ziet de inhoud er zo uit. Grof, maar al behoorlijk verteerd. Dit mag nog minstens een jaar staan. (Het is vnl. plataan, eik en wat beuk.)In onze arme, zanderige moestuin heb ik wel een jaar oud blad ingespit. Het jaar daarop is het “weg”.

Bladhoop

Als u een forse tuin hebt, kunt u meerdere bladhopen maken, in plaats van vuilniszakken te gebruiken. Meng er dan ook wat stikstofrijk materiaal door en dek de hoop af met een laagje grond.

http://www.mergenmetz.nl/tuin/de-basis/compost-en-mest/bladaarde/